Hararetli tartışmaların yaşandığı bugünlerde yazılarını uzun zamandır takip ettiğim ve fikirlerine değer verdiğim gazeteci-yazar İbrahim Tenekeci'nin "Bu Gidiş Nereye" adlı yazısını çayımı yudumlarken okudum. farkına vardığım ve üzerinde hassasiyetle durulması gerektiğine inandığım bir hususu sizlerle paylaşmak istiyorum. İbrahim Tenekeci'nin ısrarla üzerinde durduğu husus şu ki pire için samanlığı yakmamak gerektiği ve yıkıcı değil yapıcı olunması gerektiğidir. Bugünler de sona erecek ve geriye dönüp baktığımızda olumsuzlayanlar ve onları olumsuzlayanların, üslubunu bozanların hiç de iyi bir şekilde anılmayacağı ve tarihin kirli bir sayfasında kaybolacaklarını düşünmek için kahin olmaya gerek yok. Fikirlerine değer verdiğim İsmail Hakkı Şengül abimin de dediği gibi islam alemindeki bu gidişatın büyük bir düzlüğe gebe olduğu açıktır ve 5-10 yıl sonrasında ittihad-ı islam adına yapılmış olacak güzel çalışmaların temelinin atıldığı şu günlerde birlik olmak gerekir, hiç olmazsa yapılan hizmetler ve olumlu çalışmalar gün yüzünde tutulup olayları yatıştırmak gerekir. İftiraya maruz kalan bir mümin hakkında bile, hayırlı zanda bulunmak gerekirken, kardeşlerimizin arasını bulup düzeltmekle emrolunmuşken,
“Dağılıp ayrılırsanız, gücünüz gider” diye uyarılırken hala çekişip durmak nedendir?
Unutulmamalıdır ki küfre düşenler dahikonu islam olunca birbirlerine dost olurken;
kardeşlerimiz arasındaki muhabbeti eksilten nedir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder